Najbolji rezultati lečenja ovog poremećaja u ishrani postižu se dijetom, kognitivnom terapijom i terapijom ponašanja. Terapija je individualna i odnosi se na promenu ponašanja u ishrani (kontrola unosa hrane i suzbijanje osećaja krivice zbog toga ) i neophodno uspostavljanje poverenja izme|u pacijenta i terapeuta.
Ciljevi lečenja bulimije su sledeći:
* Prihvatanje od strane pacijenta novog stava u odnosu na hranu, ishranu, sopstveni izgled i težinu, * Suzbijanje preokupacije hranom, * Održavanje težine u normalnim granicama (BMI 19-24,9 ) ili prihvaćene težine iznad ove granice, * Tri obroka dnevno sa jednom do dve užine po želji * Izbegavanje primene neodgovarajućih metoda za gubitak telesne težine nakon epizode prejedanja kao što su: izazivanje povraćanja, upotreba purgativa, diuretika ili gladovanje i izcrpljujuće vežbe, * Uočavanje promene raspoloženja i učenje zamene ekscesivnog unošenja hrane drugačijim načinom reagovanja, * Podsticanje samopoštovanja pacijenta.
Dijetoterapija mentalne anoreksije
Lečenje ovog poremećaja sprovodi se u zdravstvenim ustanovama i podrazumeva lečenje mentalnog stanja i dijetoterapiju. Režim ishrane zavisi od stepena neishranjenosti pacijenta. Kod velike mršavosti u početku obroci treba da sadrže samo tečnosti na bazi mleka i proteinskih hidrolizanata kazeina(aminokiseline).
U manje teškim slučajevima ishrana se sastoji od zaslađenog mleka kome je dodata sveža pavlaka, mleveno meso izmešano sa žumancima, pirea od krompira sa buterom, kaše obogaćene proteinskim hidrolizantima. Ako pacijent odbija hranu koristi se nazalna sonda sve dok bolesnik ne počne normalno da uzima hranu.
Doc dr Maja Nikolić |